Καρδιακή ανακοπή
Η καρδιακή προσβολή απειλεί άμεσα την ζωή. Οφείλεται σε σοβαρές αρρυθμίες πάνω σε έδαφος οξέος ή παλαιού εμφράγματος μυοκαρδίου.
Η καρδιακή ανακοπή είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που απασχολούν την σημερινή κοινωνία. Θεωρείται ότι είναι η κυριότερη αιτία θανάτου μετά την ηλικία των 40. Υπολογίζεται ότι 10% των περιστατικών που προσβάλλονται από καρδιακή ανακοπή είναι άτομα κάτω των 40 χρονών.
Καρδιακή ανακοπή θεωρείται η ξαφνική και απροσδόκητη απώλεια της αντλητικής ικανότητας της καρδιάς, με αποτέλεσμα το θύμα να έχει απώλεια αναπνοής και αισθήσεων.
Περίπου τα 2/3 των περιπτώσεων καρδιακής ανακοπής οφείλονται σε απινιδώσιμους ρυθμούς δηλαδή η καρδιά μπορεί να επαναλειτουργήσει φυσιολογικά μετά από έγκαιρη χορήγηση ηλεκτροσόκ (απινίδωση) με τη χρήση απινιδωτή, ενώ το υπόλοιπο 1/3 των περιπτώσεων οφείλεται σε μη απινιδώσιμους ρυθμούς.
Η κοιλιακή μαρμαρυγή, είναι η πιο συχνή καρδιακή αρρυθμία που συνδέεται άμεσα με την καρδιακή ανακοπή. Η κοιλιακή μαρμαρυγή είναι μια ‘χαώδης’ ηλεκτρική δυσλειτουργία της καρδίας (ινιδισμός), που έχει ως αποτέλεσμα την αποτυχία παροχής οξυγονωμένου αίματος στον εγκέφαλο και σε ολόκληρο το σώμα. Ο εγκέφαλος εάν παραμείνει χωρίς οξυγόνο για περισσότερο από 5 λεπτά, τότε αρχίζει η εγκεφαλική βλάβη και θεωρείται μη ανατρέψιμη κατάσταση.
Η μοναδική αποτελεσματική αντιμετώπιση της κοιλιακής μαρμαρυγής είναι η χορήγηση ηλεκτροσόκ (απινίδωση) με τη χρήση απινιδωτή. Κάθε λεπτό που περνά από την καρδιακή ανακοπή, οι πιθανότητες επιβίωσης του θύματος μειώνονται κατά 10%. Εάν η απινίδωση πραγματοποιηθεί στο πρώτο λεπτό μετά την ανακοπή, οι πιθανότητες επιβίωσης είναι 90% ενώ μετά τα 7-10 λεπτά, οι πιθανότητες αυτές μειώνονται στο ελάχιστο.
Το χρονικό περιθώριο επιβίωσης του θύματος μετά από αιφνίδια καρδιακή ανακοπή μέχρι την απινίδωση καθορίζεται σε λιγότερο από 4 λεπτά, ούτως ώστε να αυξάνονται οι πιθανότητες αποτελεσματικής απινίδωσης και να αποφεύγεται η εγκεφαλική βλάβη.
Η Καρδιοπνευμονική Αναζωογόνηση από μόνη της, δεν μπορεί να διορθώσει την κοιλιακή μαρμαρυγή όμως αυξάνει το χρονικό περιθώριο επιβίωσης του θύματος έως και τρεις φορές περισσότερο μέχρι την απινίδωση.
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ισχυρό πόνο στο κέντρο του στήθους, που είναι πιεστικός και κρατά αρκετά λεπτά, δυσφορία και βάρος στο στήθος που μπορεί να αντανακλά στα χέρια, ώμους, σιαγόνα ή στομάχι. Επίσης έντονη εφίδρωση, ναυτία, εμετό, μεγάλη αδυναμία, ωχρότητα στο δέρμα και δυσκολία στην αναπνοή. Ο ασθενής καταβάλλεται από αγωνία και φόβο.
Αντιμετώπιση:
- Καλέστε επειγόντως το 166.
- Εάν δεν υπάρχει τηλέφωνο, μεταφέρετε επειγόντως τον ασθενή στο νοσοκομείο.
- Διατηρείστε τους αεραγωγούς ανοικτούς. Εάν σταματήσει να αναπνέει, εφαρμόστε την τεχνητή αναπνοή στόμα με στόμα. Εάν δεν έχει σφυγμό εφαρμόστε καρδιακές μαλάξεις. Όσο γρηγορότερα ξεκινά η καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα έχει το άτομο να επιβιώσει.
- Κρατήστε τον ασθενή ζεστό, σκεπάζοντάς τον με μια κουβέρτα ή παλτό.
- Μην δίνετε φαγητό ή ποτό.
