Doppler υπερηχοκαρδιογράφημα

Η τεχνική αυτή στηρίζεται σε ένα φαινόμενο της φυσικής που λέει ότι αν μια δέσμη υπερήχων προσκρούσει σε κινούμενη επιφάνεια τότε η αντανακλώμενη δέσμη έχει διαφορετική συχνότητα από αυτή της προσκρούουσας. Η συχνότητα της αντανακλώμενης δέσμης εξαρτάται από τη φορά κίνησης της επιφάνειας (πλησιάζει ή απομακρύνεται), και την ταχύτητα της. Χρησιμοποιώντας τα πιο πάνω μπορούμε να υπολογίσουμε την ταχύτητα με την οποία κινείται μια επιφάνεια αν ξέρουμε τις συχνότητες της προσκρούουσας δέσμης και της ανακλώμενης.

Ο υπερηχογράφος εκπέμπει τη δέσμη των υπερήχων με γνωστή συχνότητα. Ο μορφομετατροπέας έχει τη δυνατότητα να μετρά το χρόνο που χρειάζεται η δέσμη για να επιστρέψει καθώς επίσης και τη συχνότητα της δέσμης που επιστρέφει. Έτσι μπορεί και υπολογίσει την απόσταση από την οποία βρίσκεται η κινούμενη επιφάνεια όπως επίσης και την ταχύτητα με την οποία κινείται. Στην καρδιολογία η κινούμενη επιφάνεια, την ταχύτητα της οποίας μετρά ο υπερηχογράφος, είναι η επιφάνεια των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Η ταχύτητα μιας συγκεκριμένης περιοχής παρουσιάζεται σαν διάγραμμα σε σχέση με το χρόνο. Όσο πιο μεγάλη η ταχύτητα του αίματος που μετρείται όταν περνά μέσα από κάποιο στεγνωμένο στόμιο τόσο πιο σοβαρή είναι η ανατομική βλάβη.

Με την μέθοδο Doppler αξιολογείται η ταχύτητα του αίματος διαμέσου των βαλβίδων. Από αυτό μπορούμε να συλλέξουμε πολλές πληροφορίες όπως για την διαστολική λειτουργία (δηλαδή τον ρυθμό που χαλαρώνει η καρδία στην διαστολή), τον πιθανό βαθμό στένωσης των βαλβίδων