Διαστολή της καρδιάς

Κατά τη διαστολική περίοδο το αίμα ρέει από τους από τον δεξιό κόλπο μέσω της τριγχλώχινας βαλβίδας προς τη δεξιά κοιλία και από τον αριστερό κόλπο μέσω της μιτροειδούς βαλβίδας προς την αριστερά κοιλία. Αυτό γίνεται επειδή στο τέλος της συστολής συμβαίνει διαστολή (χάλαση) των κοιλιών και η πίεση αυτών πέφτει απότομα πολύ χαμηλά, ώστε να γίνει μικρότερη από την πίεση των κόλπων.

Στην αρχή της διαστολικής περιόδου η πλήρωση των κοιλιών είναι ταχεία με εισροή μεγάλων ποσοτήτων αίματος (φάση ταχείας πλήρωσης), ενώ κατά το μέσο ης διαστολής η πλήρωση επιβραδύνεται, επειδή κατά τη φάση αυτή οι πιέσεις των κόλπων και κοιλιών τείνουν να εξισωθούν (φάση βραδείας πλήρωσης).

Στο τέλος της διαστολής αυξάνεται πάλι η εισροή αίματος στις κοιλίες λόγω της επερχόμενης κολπικής συστολής.

Αντλητική λειτουργία της καρδιάς: Ενδογενής ρύθμιση

Το ποσό του αίματος που αντλείται από την καρδιά ανά min καθορίζεται από το ρυθμό με τον οποίο το αίμα εισρέει στο δεξιό κόλπο από τις φλέβες δηλ. η φλεβική επάνοδος.

Η ενδογενής ικανότητα της καρδιάς να προσαρμόζεται προς τα μεταβαλλόμενα φορτία του επανερχόμενου αίματος λέγεται νόμος της Καρδιάς των Frank-Starling.

Σύμφωνα με το νόμο αυτό, όσο μεγαλύτερη είναι η πλήρωση της καρδιάς κατά τη διαστολή της τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η ποσότητα του αίματος η οποία προωθείται προς την αορτή.

Μηχανισμός του νόμου του Frank-Starling

Κύριος μηχανισμός προσαρμογής της καρδιάς στη μεταβαλλόμενη εισροή αίματος: Όταν ο καρδιακός μυς διαταθεί πέρα από το κανονικό, συστέλλεται με μεγαλύτερη ένταση προωθώντας αυτόματα το πλεονάζον αίμα στις αρτηρίες.

Η λειτουργία του κόλπου και της κοιλίας

Ο κόλπος λαμβάνει αίμα το οποίο επιστρέφει στην καρδιά. Ο κόλπος λειτουργεί σαν προθάλαμος για την κοιλία, επιτελεί όμως και ελαφρά υποβοηθητική αντλητική λειτουργία για την προώθηση του αίματος προς την κοιλία.

Η κοιλία δέχεται αίμα από τον κόλπο και προσφέρει την κύρια δύναμη για την προώθηση του αίματος μέσα στην πνευμονική ή την περιφερειακή κυκλοφορία.