Στυτική και σεξουαλική ανεπάρκεια
Το πρόβλημα της στυτικής δυσλειτουργίας είναι ιδιαίτερα συχνό και σύμφωνα με ορισμένες μετρήσεις, εμφανίζονται περίπου στο 50% των ανδρών ηλικίας άνω των 40 ετών. Τα αίτια μπορεί να είναι πολλά: ουρολογικά, όπως προβλήματα στον προστάτη, ψυχολογικά, όπως η κατάθλιψη, η λήψη διαφόρων φαρμάκων ή ουσιών, όπως το οινόπνευμα, αλλά και αγγειακά αίτια. Η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να εκφράζει μια γενικότερη αγγειακή διαταραχή και σε πολλές περιπτώσεις συνδυάζεται με στεφανιαία νόσο, η οποία μπορεί να είναι ασυμπτωματική.
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει σαφές ότι η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να εκφράζει μια γενικότερη αγγειακή διαταραχή και σε πολλές περιπτώσεις συνδυάζεται με στεφανιαία νόσο, η οποία πολλές φορές μπορεί να είναι ασυμπτωματική. Επίσης πολλές φορές η στυτική δυσλειτουργία συνδυάζεται με παράγοντες κινδύνου για αρτηριοσκλήρυνση, όπως το κάπνισμα, η αρτηριακή υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης, οι διαταραχές της χοληστερόλης, η έλλειψη φυσικής άσκησης και η παχυσαρκία. Για τους λόγους αυτούς, όλοι οι άνδρες με στυτική δυσλειτουργία πρέπει να υποβάλλονται σε καρδιολογικό έλεγχο, μέτρηση της αρτηριακής πίεσης, των λιπιδίων και του σακχάρου του αίματος και κατά την κρίση του καρδιολόγου, αυτοί που χαρακτηρίζονται από υψηλό κίνδυνο να υποβάλλονται σε επιπλέον έλεγχο, π.χ. με δοκιμασία κόπωσης για ανίχνευση πιθανής στεφανιαίας νόσου.
Η αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας είναι αποτελεσματική και αρκετά ασφαλής. Τα τελευταία χρόνια μια ομάδα φαρμάκων έχει δημιουργήσει μια μικρή επανάσταση, αφού αντιμετωπίζει το πρόβλημα σε σημαντικό βαθμό. Αναφερόμαστε στους ανταγωνιστές της φωσφοδιεστεράσης-5 και συγκεκριμένα στα φάρμακα σιλδεναφίλη, βαρδεναφίλη και ταδαλαφίλη. Αν και τα φάρμακα αυτά εκτός από αποτελεσματικά είναι και ασφαλή, πρέπει να τονιστεί ότι η χρήση τους θα πρέπει να συζητηθεί πρώτα με τον καρδιολόγο. Η συγχορήγηση αυτών των φαρμάκων με νιτρώδη, φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της στηθάγχης, μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλη και επικίνδυνη πτώση της αρτηριακής πίεσης.
Έτσι, αν ένας ασθενής υποστεί ένα καρδιακό επεισόδιο, αφού έχει πάρει τις προηγούμενες ώρες φάρμακα για στυτική δυσλειτουργία, θα πρέπει να το αναφέρει στον γιατρό του, ώστε να μην του χορηγηθούν νιτρώδη. Επίσης, η συγχορήγηση ορισμένων φαρμάκων που χορηγούνται για την υπερτροφία του προστάτη μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της αρτηριακής πίεσης και θα πρέπει να αποφεύγεται. Εκτός από τη φαρμακευτική αγωγή, διάφορα άλλα μέτρα μπορεί να βελτιώσουν το πρόβλημα. Η διακοπή του καπνίσματος, η απώλεια βάρους, η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, του σακχαρώδους διαβήτη και της χοληστερίνης, η φυσική άσκηση και η αποφυγή ορισμένων ουσιών και φαρμάκων μπορούν να υποβοηθήσουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος της στυτικής δυσλειτουργίας, θα πρέπει, πλέον, να γίνει αντιληπτό στο ευρύ κοινό ότι η στυτική δυσλειτουργία, εκτός από ερωτικό πρόβλημα, μπορεί να υποκρύπτει σιωπηλή στεφανιαία νόσο και γενικότερα πρόβλημα αρτηριοσκλήρυνσης και αγγειακής λειτουργίας. Τα προβλήματα στυτικής δυσλειτουργίας συνήθως συζητιούνται με τους ουρολόγους και τους οικογενειακούς γιατρούς, όμως με βάση αυτά που αναφέραμε, ένα πιθανό καρδιολογικό πρόβλημα δεν πρέπει να παραμελείται, αλλά να ελέγχεται.